На чарговым пасяджэнні дыскусійнага клуба “Мы і час”, наладжанага работнікамі культуры для дзяцей і падлеткаў з асацыяльнымі паводзінамі, ішла размова аб здаровым ладзе жыцця, узнімаліся хвалюючыя і рабят, і дарослых праблемы. Удзел у дыскусіі прынялі таксама работнікі аддзела адукацыі, райбальніцы, пракуратуры, раённага аддзела ўнутраных спраў, прадстаўнікі райвыканкама, бацькі.
У ходзе дыскусіі дарослыя імкнуліся дапамагчы рабятам зразумець, што дрэнны ўчынак —не спосаб даказаць сваю правату, давалі слушныя парады, як можна засцерагчы сябе ад згубных спакусаў. Часу на развагі няма: дзеці хутка сталеюць і неўзабаве самі будуць бацькамі. Таму з дзяцінства трэба вучыцца вызначаць, што — добра, а што — дрэнна, і памятаць, што памыліцца ў жыцці можа кожны, галоўнае — знайсці ў сабе сілы прызнаць гэтыя памылкі і імкнуцца выправіць іх.
Падчас пасяджэння абмяркоўваліся розныя жыццёвыя сітуацыі, рабяты самі давалі ацэнку дрэнным учынкам, шукалі адказ на пытанне, як зрабіць правільны выбар. У якасці альтэрнатывы бяздзеянню і шкодным звычкам падлеткам былі прапанаваны заняткі па інтарэсах ва ўстановах адукацыі і культуры.
Уключыліся ў дыскусію і госці з Магілёва, супрацоўнікі абласнога метадычнага цэнтра народнай творчасці і культасветработы. Дарэчы, яны далі добрую ацэнку рабоце, якая праводзіцца культработнікамі з моладдзю, цяжкімі падлеткамі.
Да пачатку дыскусіі рабяты запоўнілі анкету “Што для вас азначае здаровы лад жыцця”. З адказаў на прапанаваныя пытанні стала зразумела, што львіная доля віны за няправільныя паводзіны дзяцей і падлеткаў ляжыць на нас, дарослых. Напрыклад, толькі 3 рэспандэнты з 20-ці на пытанне “Як часта ў вашай сям’і абмяркоўваюцца пытанні аб стане здароўя, фарміраванні здаровага ладу жыцця?” адказалі, што часта. Затое ўсе апытаныя, акрамя аднаго, лічаць, што неабходна праводзіць інфармацыйна-адукацыйную работу, накіраваную на фарміраванне ведаў аб здаровым ладзе жыцця.
Відавочна, са сваіх бацькоў у першую чаргу, а таксама з іншых дарослых, якія часта знаходзяцца побач, дзеці бяруць прыклад. А яшчэ, паважаныя дарослыя, яны чакаюць ад нас дапамогі і падтрымкі.
Вось некаторыя адказы ўдзельнікаў дыскусійнага клуба на пытанні “Хто для вас з’яўляецца прыкладам у жыцці і як вы бавіце свой вольны час?”:
— Больш за ўсё прыклад бяру са сваіх бацькоў. У вольны ад вучобы час займаюся футболам і веласпортам.
— Хацелася б, каб прыкладам у жыцці былі бацькі. Я і вучуся ў іх многаму, але раблю не зусім так, як яны. Яшчэ прыкладам для мяне служаць настаўнікі, кіраўнікі гурткоў. Я наведваю гурток юных інспектараў дарожнага руху ў школе, картынгу — у Цэнтры пазашкольнай работы.
— У першую чаргу, я бяру прыклад са сваіх бацькоў, але бываюць выпадкі, калі не згодзен з імі, нават папраўляю іх. Яшчэ ў мяне ёсць старэйшы брат, які таксама з’яўляецца прыкладам для мяне. І наогул, я аналізую ўчынкі блізкіх мне людзей і стараюся пераймаць толькі станоўчыя прыклады. Люблю спорт. Займаюся футболам, настольным тэнісам, баскетболам, стральбой. Хацелася б, каб у школе часцей праводзіліся турніры па розных відах спорту.
— Рэдка, але бяру прыклад з маці, сястры, бабулі. Люблю забаўляльныя і спартыўныя гульні, але не атрымліваецца займацца ў гуртках пастаянна, а вельмі хацелася б…
Галіна РУСЕЦКАЯ.